گیتار کلاسیک و چند نکته ی مهم
گیتار کلاسیک
در مقالات قبلی آموزش گیتار به موارد پرداخته شد. در این مقاله قصد به گیتار کلاسیک پرداخته می شود. اینکه گیتار کلاسیک چه تفاوتی با بقیه ی سبک های گیتار دارد و اینکه اصلا در این سبک از نوازندگی دقیقا چه چیزهایی نواخته می شود. تا پایان این مقاله را مطالعه کنید نکات مفیدی گفته میشود. ضمن اینکه این مقاله خلاصه ای از کتاب آموزش گیتار اثر مارک فیلیپس و جان چپل می باشد.
گیتار کلاسیک علاوه بر اینکه سبک خاصی از موسیقی را ارائه می دهد، بر رویکرد به سازی کاملا متفاوت از دیگر سبک ها خواه راک جاز و بلوز یا فولک باشد دلالت دارد.گیتار کلاسیک درواقع مجموعه ای از تکنیک هایی است که آهنگسازان و نوازندگان سالها شاهد آن بوده اند.نکته ی جالب اینجاست که هنوز هم با وجود قطعات بسیار مدرن تر خیلی ها به آن وفادار هستند.
گیتار کلاسیک و آثار فاخر:
برای نواختن صحیح اثار موسیدانان بزرگی چون موتزارت و باخ و بتهوونشما می بایست سبک کلاسیک را اجرا کنید. اگر نمی خواهید یک گیتاریست کلاسیک باشید می توانید با تمرین ها و تکنیک های این سبک گیتار لحن و تکنیک و جمله بندی خود را تقویت کنید.
گیتار کلاسیک خشک نیست!
از آنجا که در کل موسیقی کلاسیک قوانین و مقررات مهم است همیشه افراد گمان می کنند این موسیقی خشک و محکم است و مدام درگیر مقررات دست و پا گیر می باشد در حالی که بسیاری اس گیتاریست هایی که در هر دو شاخه ی کلاسیک و پاپ فعالیت می کنند ، این نکته را فهمیدن که برخی از جنبه های نوازندگی گیتار کلاسیک رهایی بخش هستند. درواقع بسیاری از نوازندگانی که در شاخه ای غیر از کلاسیک فعالیت دارند سعی کرده اند بسیاری از تکنیک های کلاسیک را وارد نوازندگی پاپ و راک کنند.نوازندگانی نظیر استیو هو از گروه yes ،مایکل هجز و چت اتکینز هر کدام تکنیک های گیتار کلاسیک را در سبک های خود وارد کرده اند.با این حال اگر گروه متالیکا بر صندلی های بلند صاف نشسته بودند و پای چپ شان را روی پایه گذاشته و مچ دست شان را در زاویه ی درستی قرار داده بودند هرگز نمی توانستیم توقع القای حس هدبنگ را از آنها داشته باشیم. این موضوع فقط در گیتار نیست در ساز ویولن هم ما از تکنیک های کلاسیک در نواختن بهتر و تکنیکی تر موسیقی ایرانی بهره می بریم. اما در عین حال این موضوع باعث نمی شود که اصل حس و حال موسیقی ایرانی از بین برود. در مورد گیتار کلاسیک نیز به همین شکل است.
چگونگی عملکرد نوازنده در نواختن این سبک گیتار:
گیتار کلاسیک را همواره بر یک گیتار آکوستیک سیم نایلونی البته برخلاف نمونه های سیم فلزی که برای که برای سایر سبکها استفاده می شوند. یکی از چیزهایی که در گیتار کلاسیک اهمیت دارد نحوه ی نشستن آن است که در زیر کامل شرح می دهیم:
نحوه ی نشستن:
در گیتار کلاسیک برخلاف بقیه ی سبک ها شما به جای اینکه گیتار را روی پای راستتان نگه دارید می بایست آن را روی پای چپتان نگه دارید. ضمن اینکه آنها پای چپشان را با استفاده از یک ابزاری به اسم زیر پایی حدود ۱۵ سانتی متر بالا می آورند. اما شاید بپرسید این نوع گرفتن گیتار چه مزیتی دارد:
-
از آنجا که وجه پایینی گیتار را (یعنی همان سمتی که در جهت سیم های زیرتر قرار دارد) در حالی که پشت آن در مقابل شکمتان است روی پای چپ می گذارید درواقع با این کار وزن بازوی راستتان در طرف باس گیتار ساز را در محل مورد نظر نگه می دارد.یعنی به نوعی با این پوزیسیون دست های شما برای نواختن کاملا رها هستند.نیازی نیست برای جلوگیری از زمین افتادن گیتار، از دست هایتان استفاده کنید!
-
گیتار را در حالتی خاص نگه می دارید تا بتوانید با دست چپ هر فرتی را با زاویه ای صحیح یعنی عمود بر سیم ها بگیرید.این پوزیسیون به شما کمک می کند که در پوزیسیون های زیرتر یعنی از هفتم به بالا راحتر از زمانی که گیتار را در حالت معمول می گیرید بنوازید.البته نحوه ی انگشت گذاری روی فرت ها در مقاله ای جداگانه توضیح داده شده است.در ادامه ی آموزش های مرتبط با گیتار به مباحث بیشتری می پردازیم.