آموزش سلفژ کلیدی برای کشف اسرار پنهان موسیقی
آموزش سلفژ کلیدی برای کشف اسرار پنهان موسیقی
آموزش سلفژ شما را با معماری پنهان در موسیقی آشنا میکند و بستری ایدهآل برای تقویت گوش در موسیقی است.
خواننده، پیانیست یا گیتاریست و آهنگساران یک نیاز مشترک با هم دارند و آن تهیه نت مناسب و قابل شنیدن برای استفاده است. سلفژ باعث میشود گوشهای شما که در حقیقت مهمترین عضو برای آموزش موسیقی است تقویت شود. از این جهت که اینجا بحث خواندن پیش میآید شاید برای یک خواننده چندان عجیب نباشد؛ ولی عامل تشویش مهمی برای نوازندهها بهويژه در نخستین روزهای ورود به دنیای موسیقی است.همیشه سلفژ و نت خوانی برای هر موزیسینی یک چالش مهم می باشد.
سلفژ روشی برای معرفی و یادگیری مفهوم گامها و یک سیستم برای سرایش موسیقی یا وزن خوانی از طریق حس بینایی است. تصور کنید یک خواننده یا نوازنده باید قطعهای را اجرا کند؛ ولی آن قطعه را تاکنون نشنیده یا یاد نگرفته؛ اینجا است که نیاز به یادداشتی کوچک برای راهنمایی وزن و ریتم به خواننده احساس میشود.
با آموزش سلفژ شما مفاهیم و تئوری موسیقی را به درون دنیا ذهنی خود وارد میکنید و دیر زمانی نمیگذرد که میتوانید صدای نتها و انواع ریتمها را در ذهن خودتان چنان تداعی کنید که گویی کسی آنها را میخواند یا مینوازد؛ اما اینکه چگونه آموزش سلفژ چنین توانایی شگرفی به شما میبخشد را باید در تاریخچه سلفژ جستوجو کرد.
تاریخچه سلفژ
نخستین نشانههای ظهور سلفژ را باید در قرن یازده میلادی و در نظریههای گوئیدو د آرتزو درباره موسیقی پیدا کرد.
در حدود هزار سال پیش راهبی در ایتالیا که مسئول گروه کر بود با یک مشکل جدی برخورد کرد. او برای آموزش مناجاتها به راهبان باید تلاش زیادی صرف میکرد؛ بهویژه که آن زمان موسیقی مانند امروز روی کاغذ نوشته نمیشد و موهبتی بهنام سلفژ وجود نداشت.
در حقیقت شیوه آموزش موسیقی با خواندن مکرر آوازها انجام میشد تا سرانجام راهبان به نظم و هماهنگی لازم دست پیدا کنند. پس گوئیدو در پی یافتن یک روش سریعتر تصمیم گرفت نتها را براساس هجاها نامگذاری کند تا بتواند گامها را نشان دهد.
گوئیدو برای انتخاب این هجاها به یک مناجات خاص متمرکز شد. سرودهای مذهبی که در وصف یحیی تعمید دهنده بود. گوئیدو نخستین صدای هر عبارت مناجات به عنوان یک هجا انتخاب شد. این انتخاب هوشمندانه بود چرا که حرف اول هر عبارت یا نخستین هجا در این سرود در نت خاص اجرا میشد و عبارت بعدی در نت بالاتر و همینطور الی آخر باعث تداعی مفهوم گامها میشد.
هنگامیکه گوئیدو کار رمزگذاری خود را تمام کرد صاحب شش علامت شده بود که به فواصل بین آنها اشاره میکرد و آنها را گام شش نتی نامید. این شش عبارت بودند از اوت، رِ، می، فا، سو و لا .
درعینحال گوئید و از طریق دست راهنما یک یادیار مفید نیز طراحی کرد. شما به کمک یادیارها میتوانید بین مفاهیم رابطه برقرار کنید تا آنها را بهتر بهخاطر بسپارید. آشنایی با یادیارها در موسیقی یک روش مناسب برای پیشرفت سریع در آموزش موسیقی است.
از معروفترین این یادیارها یادگیری خط حامل با دست است. در سلفژ نیز دست راهنمای گوئیدو جزو نخستین یادیارها برای آموزش سلفژ بود.
روش گوئیدو در ابتدا با استقبال مواجه نشد؛ ولی آنقدر خوب بود که به تدریج در سراسر ایتالیا رایج شد. همین سیستم نامگذاری نتها به سلفژ مشهور شد و به ابزاری تبدیل شد تا موسیقیدانها بتوانند رابطه بین فواصل موسیقی را درک کنند.
سلفژ و هفتمین نت
در طول قرن هفدهم ترکیب هجا ششتایی متحول شد، چرا که دیگر تئوری گام شش نتی کافی به نظر نمیرسید. بنابراین ژان فیلیپ رامو که از نظریهپردازان بهنام موسیقی بود پرسش کلیدی را به زبان آورد که اگر از نت لا نت بالاتری نیز باشد چه میشود؟ این برخلاف رویه جاری بود و همین تلنگر باعث شد نت هفتم وارد سیستم موسیقی شود و بشر به مفهوم گام بزرگ یا گام ماٰژور نزدیک شود. پس نت هفتم یا همان نت سی (Sancte Iohannes) متولد شد.
بدین گونه همچنان که هجای اوت جای خود را به هجای دو داد به این مجموعه هجا عضو جدید به نام هجای si اضافه شد که ترکیبی از دو حرف اول کلمات آخرین عبارت سرود یحی تعمید دهنده بود. این کلمه به لفظ Sāncte Iōhannēs یا سنت یوحنا در انتهای سرود ثبت شده بود و به معنای یحیی مقدس است. البته امروزه در برخی از متدهای سلفژ نظیر سلفژ کروماتیک بنا به دلایلی به جای سیلاب Si از Ti استفاده می کنند.
سلفژ ساختار و معماری موسیقی
هنوز هم آموزشگاههای موسیقی فراوانی هستند که بدون آموزش سلفژ برنامهها با آموزش موسیقی خود را ارائه میدهد ولی این کار آنها باعث میشود هنرجویان از لذت شناخت ساختار و معماری موسیقی محروم شوند.
نوازندهها و خوانندهها به سیستمی نیاز دارند که در درک گام نسبی و گام مطلق به آنها کمک کند. پیگیری موقعیت نتها روی خط حامل در جهت عمودی درباره گامها و پویش نتها در جهت افقی خط حامل دربارهٔ ریتم قطعه موسیقی اطلاعات ارزشمندی را به شما میدهد. البته در ادامه آموزش سلفژ با خطوط افزوده و خط میزان نیز آشنا خواهید شد.
نتها در موسیقی بهعنوان الفبای موسیقی مطرح هستند. همانطور که شما در زبانهای مختلف از خطوط افقی و عمودی برای قراردادن و تطبیق شکل حروف با فرم اصلی آنها کمک میگیرد در موسیقی نیز خطوط راهنمایی بهعنوان خط حامل وجود دارند که جایگاه هر نت را مشخص میکنند.
در آموزش زبان انگلیسی برای مبتدیان با کمک دو خط با فاصله کم ابعاد و اندازه و فرم حروف مشخص میشود. در موسیقی نیز مشابه این خطوط منتهی در قالب ۵ خط دیده میشوند. قرارگیری نتها در زیر، رو و بالای هر خط از خطوط حامل باعث میشود که یک نام خاص به آنها تعلق گیرد.
نام گذاری نتها
شیوه نامگذاری یا خواندن مرسوم نتها بر دو سیستم هجایی و سیستم الفبایی است. درنتیجه شما در سیستم هجای نتها را با دو، ر، می، فا، سل، لا، سی یا در حقیقت Do, Re, Mi, Fa, So, La, Si و در سیستم الفبایی به صورت حروف انگلیسی C ،D ،E ،F ،G ،A ،B خواهید شناخت.
آموزش سلفژ بر اساس دو سیستم اصلی تعریف میشود.
-
دو ثابت
در این فرم دو ثابت یا نت نویسی ثابت هجا به گام صدا اختصاص داده میشود
-
دو متحرک
2 نظر
با عرض سلام و تشکر ممنون اهمیت سلفژ رو خوب باز کرده بودید دوست داشتم چند تمرین هم می دادید
سلام ممنون از نظرتون در ویدیوهای بعدی نظرتتان را اعمال میکنیم