با هم بشنویم: از لالایی، آواز صمیمانه و محلی
پریرخ شاهیلانی مشهور به پری زنگنه (زاده ۱۳۱۸ در کاشان)خواننده اپرای ایرانی است. پری زنگنه در یک حادثه ی رانندگی بینایی اش را از دست داد. این اتفاق بعد از ازدواج او و تولد دخترهایش اتفاق افتاده بود. او از نوجوانی در هنرستان عالی موسیقی تهران (کنسرواتوار عالی موسیقی تهران)در رشته ی آواز (اُپرا) تحصیل کرد. قبل از آن، او شاگرد استاد زرین پنجه در رشته ی ردیف دستگاهی ایران و آواز ایرانی بود. وقتی به هنرستان رفت روی این مهارت یعنی آواز اپرا مانور داد و نزد خانم اِولین باغچه بان اپرا آموخت. برای تحصیلات عالی به ایتالیا که مهد آواز و آلمان و اتریش که مهد موسیقی کلاسیک اند رفت.
پری زنگنه به همه جای ایران برای جمع کردن آثار موسیقایی محلی سفر کرد و این مواد اولیه که از ترانه ها به دست می آورد را جمع آوری کرد و تعدادی را به سبک کلاسیک تنظیم کرد، کاری که کمیتاس در ارمنستان، بارتوک در مجارستان و بسیاری از موسیقیدانان کشورهای مختلفی که از این روش استفاده کردند:
جمع آوری مواد اولیه برای ساختن موسیقی، اما از موسیقی های محلی و بدوی کشور خود.
او برای کودکان چندین کتاب تألیف کرده و مقالات و ترانههای متعددی منتشر ساخته است. فرهنگ جامع «آوای نامها از ایران زمین» که مهمترین نام نامه در زبان فارسی بشمار میرود، حاصل عمر ایشان است و تدوین آن حدود پنج سال به طول انجامیده است. از کتابهای دیگر او میتوان به «پری لالاییها، سرودههای پری زنگنه برای همه سالان» و «سخنی به خوشی: حرفهایی بزرگ در کتابی کوچک» اشاره کرد. او هماکنون در حال نوشتن کتابی با عنوان «شما هم با من آواز بخوانید» است.